In februari 2018 veranderde de koers van mijn leven 180 graden. Als jonge moeder met een drukke psychologenpraktijk, kwam ik in eens thuis te zitten, nadat ik een aanrijding had gehad. Er was een auto die bij mij achterop klapte en als gevolg daarvan kwamen er wiplash-achtige klachten opzetten. Ik werd hierdoor gedwongen om mijn praktijk te sluiten en had veel hulp nodig om het gezin met drie jonge kinderen draaiende te houden. Dit was moeilijk. Ik wilde dit niet, ik wilde gezond zijn en een leuke moeder vol energie en plezier. Dit verlangen om daar weer te komen, was het begin van een grote ontdekkingsreis.
In mijn praktijk was mijn passie om mensen bij hun hart en hun eigen kracht te brengen. Om hun gezonde ik te versterken en hun potentie vrij te zetten. En nu mocht ik dit zelf op een dieper niveau gaan ontdekken.
De eerste uitdaging was ontdekken wat mijn lijf mij vertelde, wat heb ik nodig, wat kan ik wel en wat kan ik niet. Om vervolgens te accepteren dat mijn mogelijkheden beperkt waren. Zonder mezelf te veroordelen en dit helder te communiceren naar mijn omgeving.
In het proces werd ik me heel bewust van mijn zelfspraak. Van de manier hoe ik tegen mezelf sprak, hoe ik me zelf ontmoedigde of juist aanmoedigde, dat ik heel streng voor mezelf was, hoe ik boos kon zijn op mezelf als ik een onjuiste inschatting had gemaakt of als ik tegen mijn grenzen aanliep.
Ik dacht dat ik redelijk liefdevol was naar mezelf, maar dit bleek af te nemen toen mijn mogelijkheden afnamen. Een avond lag ik op bed en ik had zoveel pijn. De angst dat het nooit meer weg zou gaan overviel mij. Al mijn dromen om met de kinderen te gaan bergbeklimmen, wintersporten, zeilen, spelen en sporten, trokken aan mij voorbij. Ik zag mezelf al aan de zijlijn zitten, ik was de toeschouwer in het leven van mijzelf en mijn kinderen. Ik werd overvallen door onmacht, wanhoop en somberheid.
Dit veranderde toen ik door een therapeut werd uitgedaagd om dankbaar te zijn voor wat ik wel kon. Toen ik mezelf ging oefenen in dankbaarheid, merkte ik dat ik niet meer hoefde te streven. Mocht je je afvragen of ik deed op basis van mijn gevoel, nee dat was het niet. Het was een wilsbesluit om dankbaarheid te oefenen en uiten, naar mezelf en later naar mijn omgeving. En het werkte, het bracht me ontspanning. Waardoor de pijn op sommige momenten met 80% afnam. Ook kreeg ik weer oog voor waar ik wel gezond functioneerde en wat ik wel kon. Zo ontstond er een verlangen om op zoek te gaan hoe ik dit kon laten groeien. Ik ontdekte hoe ik dat deel kon inzetten in mijn herstel proces.
Doordat ik dankbaar was en tegelijk mocht rouwen om het verlies van mijn mogelijkheden, kwam er ruimte, ruimte om los te laten en te accepteren.
De ingrediënten van intuïtief eten zijn ontstaan uit dit proces.
Trouw aan mezelf, ik moest mijn eigen mogelijkheden eren. En niet over mijn grenzen gaan.
Vrede en vrijheid, in alle omstandigheden kiezen voor mijn vrijheid, in plaats van het beantwoorden van verwachtingen
Vreugde/ genieten in het nu. Ik ontdekte dat het mij energie gaf als ik me richtte op het nu, op wat ik wel kon.
Vertrouwen, ik leerde mezelf op een andere manier kennen en vertrouwen dat ik me het beste voelde als ik goed naar mijn lichaam leerde luisteren.
(Zacht) moedigheid, ik ontdekte dat als ik liefdevol naar mezelf was en tegelijk wel mezelf uitdaagde om dingen te doen die er echt toe deden, ik me gelukkig voelde en ik merkte dat ik meer kon.
Goedheid, liefde in actie. Ik ontdekte dat ik ondanks mijn beperkingen en pijn, er veel dingen waren die ik wel kon. Mezelf dat gunnen en geen eisen stellen, gaven een diep gevoel van voldoening.
Vriendelijkheid, voor mij was dit het moeilijkst, om mezelf te laten groeien in zelfcompassie. Het oké vinden waar ik was, wat ik kon en wat ik niet kon. Terwijl ik hele andere dromen had, dan op de bank zitten met pijn. Mijn verwarring en wanhoop omarmen, zonder weg te zakken in hulpeloosheid.
Zelfbeheersing, ik moest mezelf beheersen, mijn geduld op momenten dat de kinderen niet deden wat ik wilde. Ik moest mezelf beheersen op dagen dat het goed ging. Ik moest mijzelf beheersen in alle emoties die voorbij kwamen. Ik moest mezelf beheersen op momenten dat het pijn deed en ik wist dat doorzetten me verder zou helpen.
Zoals je kunt lezen zijn de ingrediënten van intuïtief eten niet alleen toe te passen op je voedingspatroon, maar ze zijn ingrediënten die je in elk gebied van je leven kunnen helpen om obstakels te overwinnen en een voldaan, rijk en harmonieus leven te leven.
En hoe is het nu? Ruim 1,5 jaar na het ongeluk gaat het goed met me, echt goed. Ik kan oprecht zeggen dat het geen leuke tijd was, maar dat ik dankbaar ben voor alles wat ik geleerd heb, dat er iets moois en positiefs uit dit ongeluk voortgekomen is. Ik ben pijn vrij, ik voel me sterk, ik denk dat ik over een paar jaar met de kinderen en mijn man een berg ga beklimmen. Ik ben dankbaar dat mijn lessen in het boek intuïtief eten staan. En ik ben trots op het feit dat ik dit proces met jou mag delen.
Wil je meer weten hoe dit voor je kan werken? Ons boek is er bijna, koop hem nu (via deze link) en hij ligt 3 december op je deurmat.
